രചന : ഫയ്യാസ് ഹാഷ്മി
ആലാപനം: ഫരീദ ഖാനം
ആജ് ജാനേ കി സിദ് ന കരോ
യൂഹി പെഹ്ലൂം മേ ബൈട്ടെ രഹോ
ആജ് ജാനേ കീ .....
ഹായ് മര്ജായേംഗെ, ഹം തോ ലുട്ട് ജായേംഗെ
ഐസി ബാതേം കിയാ ന കരോ
തുംഹി സോചോ സരാ ക്യോം ന രോകെ തുമേം
ജാന് ജാതിഹേ ജബ് ഉട്കെ ജാതെ ഹേ തും
തുംകോ അപ്നി ഖസം ജാനേ ജാന്
ബാത്ത് ഇത്നി മേരി മാന്ലോ
ആജ ജാനേ കി ........
വഖ്ത് കീ കൈദ് മേ സിന്ദഗി ഹേ മഗര്
ചന്ദ് ഘടിയാം യെ ഹീ ഹേ ജോ ആസാദ്ഹേ
ഇന്കോ ഖോക്കര് കഹീ ജാനേജാന്
ഉമ്ര് ഭര് ന തരസ്തെ രഹോ
ആജ് ജാനേ കീ..........
കിത്നാ മാസൂം രങ്കീന് ഹേ യെ സമാ
ഹുസ്ന് ഔര് ഇഷ്ക് കി മിഅറാജ് ഹേ
കല് കി കിസ്കോ ഖബര് ജാനേജാന്
റോക് ലോ ആജ് കീ രാത് കൊ
ആജ് ജാനേ കി സിദ് ന കരോ
യൂഹി പെഹ്ലൂം മേ ബൈട്ടെ രഹോ
-----
(പ്രേമസ്വരൂപന് യാത്രക്ക് ആഗ്രഹിക്കുന്നു, പക്ഷെ അവന് കൂടെ വീട്ടിലുണ്ടാകണമെന്നാണ് പ്രേമികയുടെ മോഹം. തന്റെ മനോഗതം ഹൃദ്യമായി അവതരിപ്പിച്ച് അവള് ജീവനാഥനെ കൂടെ നിര്ത്തുന്നത് എങ്ങനെയെന്നു നോക്കൂ.)
ഇന്ന് പോകണമെന്ന് വാശിയരുതെ, ഭവാന്!
പുലരും വരെ എന് ചാരെ ഇരുന്നീടുക.
“യാത്ര ഇന്നാണെങ്കില് സര്വ്വം നഷ്ടമായ്
ഏകാകിയായ് മരണം വരിച്ചിടും ഞാന്”
എന്നിങ്ങനെയോതി ഒഴിയാതിരിക്കുക.
പോകേണ്ടയെന്ന വാശി വെടിഞ്ഞീടുക
പോകാനനുവദിക്കാത്തതെന്തെന്നു
തെല്ലൊന്നു ചിന്തിച്ചീടുക.
ജീവനാഥാ അങ്ങിറങ്ങുന്ന നേരത്തില്
നിഷ്ക്രമിക്കുന്നതെന് പ്രാണനെന്നോര്ക്ക
തെല്ലെങ്കിലുമെന് വാക്കൊന്നു കേള്ക്കുക
പുറപ്പെടുമിന്നെന്ന വാശി കളയുക
സമയകാലത്തിന് തുടലിനാല്
ബന്ധിതമല്ലോ നമ്മുടെ ജീവിതം
ഇടയ്ക്കുതിര്മണികള് പോലെ ലഭിക്കും
ചില നിമിഷങ്ങള്
അവ പാഴാക്കിലോ പിന്നീട് അലഭയവും
പ്രാണ പ്രിയനേ ആയുഷ്കാലമഖിലം ശ്രമിക്കിലും
എന്നെ പിരിഞ്ഞിറങ്ങാനുള്ള വാശി ഉപേക്ഷിക്ക
എത്ര പവിത്രമീ പ്രണയ സംഗമം
സുന്ദര മധുരോദര നിമിഷങ്ങളുടെ
ആരോഹണം
നാളെ എന്തെന്നാര്ക്കറിയാം
ഹര്ഷം പകര്ന്നീ നിമിഷത്തെ
നിശ്ചലമാക്ക നീ...
എന് രാത്രി സന്ദേശമിത് മാനിക്ക
പുറപ്പെടുമിപ്പോഴെന്ന വാശി
പാടെ വിട്ട് പുലര്കാലം വരെ
എന് ചാരത്തിരിക്കുക..!
No comments:
Post a Comment